สี่ร้อยยี่สิบ

เช้าวันเสาร์เริ่มต้นอย่างเงียบสงบ เงียบสงบจนน่าแปลกใจ เซซิเลียอยู่ที่โต๊ะของเธอในห้องเด็กอ่อนแล้ว กำลังระบายสีเล่นอย่างสนุกสนาน ขณะที่ฉันจิบกาแฟในห้องนั่งเล่น พยายามรวบรวมความกล้าที่จะรับมือกับวันใหม่ แต่ความสงบสุขก็พังทลายลงด้วยเสียงโทรศัพท์ ฉันเหลือบมองหน้าจอแล้วตัวก็แข็งทื่อไป

“ฌอง ลุค”

อกฉันบี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ